محمد مهدی حسین قانصو»، با نام جهادی «ابو زهرا»، به تاریخ 1 خرداد 1367(حدود سه ماه پیش از پایان جنگ 8 ساله ی ایران با رژیم «صدام») در روستای «کفر رمان» واقع در جنوب «لبنان» به دنیا آمد.
«محمد علی المصری»با نام جهادی «حمزه»،به سال 1366 شمسی (حدود یک سال پیش از پایان جنگ 8 ساله ی ایران با رژیم «صدام») در روستای «حورتعلا» واقع در جنوب «دره بقاع»(شمال «لبنان») به متولد شد.
«محمد مهدی» و «محمد» در سال های نوجوانی با هم آشنا شدند و رفاقتی صمیمانه میانشان برقرار شد. هر دو در همان ایام به صفوف «مقاومت اسلامی لبنان» پیوستند و در سال 1392 شمسی، هنگامی که حریمِ حرمِ «بانوی مقاومت» حضرت «زینب کبری(سلام الله علیها)»، مورد هجوم سرسپرده گان «اسلام آمریکایی» و «مزدوران سعودی» قرار گرفت، هر دو عازم سوریه شدند.
روز جمعه،7 تیر ماه سال 1392 شمسی (برابر با 19 شعبان المعظم 1434 قمری) «محمد علی المصری» در جهاد علیه «مشرکانِ وهابی» بال در بال ملائک گشود. «محمد مهدی» در مراسم تدفین و تشییع رفیقِ خود شرکت کرد و بار دیگر به میدان نبرد بازگشت.
جدایی این دو رفیق، تنها چهار ماه به طول انجامید و «ابو زهرا» به تاریخ 13 آبان 1392 شمسی، در ملکوت اعلی، میهمانِ یار دیرینش «حمزه» شد.
هدیه به روح پاکشان صلوات
«محمد علی المصری»(سمت راست) در کنار رفیقش «محمد مهدی حسین قانصو»
«محمد علی المصری» در حرم «بانوی مقاومت»-1392 شمسی
مدافع حرم، «محمد مهدی حسین قانصو»
«محمد مهدی حسین قانصو» در حال بوسه زدن بر پیکر پاک رفیقِ شهیدش، «محمد علی المصری»
«محمد مهدی حسین قانصو» هنگام تشییع رفیقِ شهیدش، «محمد علی المصری»
تربت پاک رفیقانِ مدافع حرم، «محمد مهدی» و «محمد»
به قول شهید سید مرتضی آوینی: «باب جهاد باب اولیای خاص خداست، و دری نیست که به روی هر کس که دم از مسلمانی زند گشوده شود». در میدان جنگ است که مرد از نامرد تمییز داده می‌شود. خون‌بازی در راه خدا کار هر لاف زن ترسو نیست. کسانی که فقط در سخن می‌توانند حماسه بسرایند و بگویند من آنم که رستم بود پهلوان به سان طبل های تو خالی مانند.
شهادت برای خدا و جان بازی برای او نیز بهایش گذشتن است. گذشتن از روزمره‌گی ها و تعلقاتی که گرفتار آن می‌شویم.
عشق! کلمه ای دست مالی شده است که جز برای خدا معنای واقعی اش تعبیر نمی‌شود. اینکه برای او چشم ببندی بر هر چیزی که با عمق جانت دوستش داری.
و خداست خریدار قطره قطره خونی که غریبانه از پیکر شهیدان جاری می‌شود. خداست پناه فرزندانی که پدرانشان در راه او جان می‌دهند. و خدا هر که را بخواهد عزیز می‌دارد!
چه فخری بالاتر از شهادت به خاطر دفاع از حریم بانویی که علمدار کربلا برایش سر خم می‌کند و امام حسین(ع) برادر اوست و فاطمه(س) مادرش.
شهید علی حسین ناصر از فرزندان مکتب حضرت روح‌الله (ره) است که در سوریه به شهادت رسید. وی از رزمندگان حزب الله لبنان بود که در تاریخ 10 آبان 1392جاودانه شد و تا ابد روزی خور دستگاه حضرت حق. در ادامه مطلب تصویر دختر این شهید عزیز «آیه» را خواهید دید که حالا جای پدر، پوتین‌های او را در آغوش گرفته است.
شهید علی حسین ناصر
فرزند شهید علی ناصر
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930229001342#sthash.viPANyj6.dpuf
